கடற்கரைக் காதல் !

கரைதுடைக்கப்பட்ட தூரத்து வானம் !

கால்கள் நனைத்துச் செல்லும் கடலலை !

கிளிஞ்சல்கள் விட்டுப் போகும் கடல் நுரை !

கீறல் பாத்திரத்தில் சுண்டல் விற்கும் சிறுவன் !

குடைக்குள்ளே களவுக்காதல் புரியும் காதலர்கள் ! 

கூன் விழுந்த முதுகோடு குறிசொல்லும் முதியவள் !

கெஞ்சலாய்த் தொடங்கும் முத்தத்திற்கான விண்ணப்பம் !

கேட்டும் கிடைக்காததால் சிறியதாய் ஒரு செல்லக் கோபம் !

கைகள் கோத்துக் கொள்ள வாய்ப்பளித்த இரண்டுமணி நேரம் !

கொட்டுமருவியாக உன் இதழ்கள் உதிர்க்கும் காதல் கவிதைகள் !

கோலமிட்டபடி என்னை உரசும் உன் விழியில் வழிந்தோடும் காதல் !

  

மெய்க்காதல்

பூக்களின் வகையறியா வயதில் நீ உதிர்த்த புன்னகைப்பூ

மங்கிய நிலவின் ஒளியில் நாம் பகிர்ந்த நிலாச்சோறு

மூச்சு முட்டும் பேருந்து நெரிசலில் உரசும் நம் விரல்கள்

நெஞ்சைத் தொடும் நிமிடங்களால் நிரம்பிய என் நாட்குறிப்பு

முட்கள் முழுவதுமாய் நீக்கி நீ எனக்கு பரிசளித்த ரோஜா

கண்கள் பார்த்து பேசும்பொழுது தவழும் உன் குறுஞ்சிரிப்பு

சத்தம் இல்லா இரவில் நித்தமும் தோன்றும் உன் கனவு

சிந்தும் மழை நாட்களில் ஒற்றைக் குடையில் நம் பயணம்

சிப்பிகள் சேகரித்து நம் பெயர் எழுதிய கடற்கரை மணல்

விம்மி அழும் பொழுது கண்ணீர் துடைக்கும் உன் கைக்குட்டை

பொய்யேதும் சொன்னால் கோபத்தில் உயரும் உன் புருவம்

கார்கால மேகங்களில் உற்சாகமாய் நீ காட்டும் உருவங்கள்

செல்லும் இடமெல்லாம் தொடரும் உன் செல்லக் குறுஞ்செய்தி

எவ்விடம் முடியும் என்றுத் தெரியா சாலையில் நம் பொடிநடை

வாழ்வின் முற்றுப்புள்ளியைத் தொலைக்கச் செய்த உன் விழிகள்

கள்ளுண்ட வண்டாய் என்னைத் திணறச் செய்யும் உன் ஸ்பரிசம்

கற்றலில் உணராமல் உன் தொடுதலில் உணர்ந்திட்ட மின்சாரம்

என்னைக் கொல்லும் இவையெல்லாம் மெய்க்காதலின் விளைவோ ?

புதையல்

நாம் நடந்துசென்ற வழியெல்லாம் மைல்கற்களாக புன்னகையைக் குவித்துச்

சென்றோம் ....

திரும்பும் பொழுது பார்த்தால் குவியலின் நடுவிலெல்லாம் காதல்

புதையல் .....